Dom Uwieliny to mój letniskowy dom rodzinny, w dzieciństwie spędzaliśmy tu wakacje, a z racji bliskiego położenia od Warszawy – przyjeżdżaliśmy też często na weekendy.
Kocham to miejsce, wiążą się z nim cudowne wspomnienia, zapach lip, smak malin, kolory łąkowych kwiatów. I bliscy: Babcia krzątająca się w kuchni, Dziadek wciąż coś naprawiający w składziku. Rodzice, siostry, przyjaciele.
Bożonarodzeniowe choinki, które później zostawały na stałe w naszym ogrodzie. Wielkanocne śniadania, którymi uparcie chcieliśmy witać wiosnę w ogrodzie, co często kończyło się pokornym powrotem do domu w strugach wiosennego deszczu:)
Teraz nasz dom jest bogatszy o te wspomnienia, jego piękno chcemy ofiarować gościom z pragnieniem, by czuli się tu dobrze.
Praca, która polega na tworzeniu miejsca wypoczynku dla gości, daje nam ogromną satysfakcję. Czujemy, że jesteśmy potrzebni, że to, co robimy, może dać
radość innym.
Serdecznie zapraszamy
Marysia