Kolíska pokoja 

To podobno najdłuższa miejscowość na Słowacji. Ma 9 kilometrów i serio - żeby poznać jej tajemnice i legendy warto zaopatrzyć się w rower oraz mapę. Na mapie Osturnia znajduje się na pograniczu Tatr i Pienin i jest częścią spiskiej krainy. Po przyjeździe widać to jak na dłoni - cała jest jak mały rezerwat spiskiej architektury. Po prostu trzeba to zobaczyć. Z legend jest tu trochę. Najwięcej o latającym mnichu Cyprianie, który ponoć chciał być średniowiecznym Ikarem. Tu chyba ponad potok nie doleciał, ale dojechali Rusini, w Polsce nazywamy ich Łemkami. Mówią tu swoją gwarą, inną, ale dla międzynarodowego sąsiedztwa zrozumiałą. Warto zatem wziąć rower, ale są inne rzeczy, które tu warto. Na przykład skupić wzrok i spróbować odnaleźć niebieski kolor w rowkach osturniańskich domków. Według opowiadań symbolizuje on drapieżny Dunajec przedzierający się przez pienińskie skały. Te same, które uznano za pierwszy Międzynarodowy Park Przyrody w Europie. Zimą warto nie zapomnieć o nartach, ponieważ ośrodek narciarski Ždiar znajduje się tuż za najbliższymi górami. Warto prześledzić kolory okiennic. Są białe, czerwone i niebieskie - kiedyś służyły jako informacja dla kawalerów, a konkretny kolor oznaczał pannę, wdowę i mężatkę. Jak tu u nas jest? Mamy domek w cichej uliczce, kilka kroków od niego mały strumyk, w którym latem dobrze chłodzi się piwo. Mamy też taras z widokiem na las, bez zbędnych ogrodzeń i odpowiednie podwórko, żeby pograć w piłkę nożną. Jeśli musisz pracować, znajdzie się miejsce na domowe biuro i podłączenie do sieci, a gdy będziesz mieć już dosyć, leć do lasu. Ruchu się zanadto nie spodziewaj - autobus przejeżdża przez wieś może dwa razy dziennie, ale spodziewaj się odgłosów wioski. Czworonożni sąsiedzi na pewno dadzą o sobie znać różnymi odgłosami, a my się z ich nawoływaniem godzimy. Jeśli chcesz poznać taką właśnie wersję wiejskiego świętego spokoju - zapraszamy!