Jolinkowo

W małej, drewnianej chatce położonej w zielonej dolince, z jej werandy rozpościera się widok na bobrową zatokę, a z okien można dostrzec pasące się konie i sarny. Chatkę nazywamy Wozownią i można w niej mieszkać cały rok, mimo swoich skromnych rozmiarów pomieści 4-osobową grupę znajomych lub 6-osobową rodzinę (śpicie wtedy na kupę, ale przetestowano, że też się da). W domu znajdują się: sypialnia (łóżko podwójne i pojedyncze), łazienka i część dzienna z aneksem kuchennym oraz antresola (z maksymalnie trzema miejscami do spania). Poza chatką macie do dyspozycji werandę (polecamy pić na niej kawę i podglądać bobry, które sprowadziły się nad potok) oraz ogrodzony ogród, który jest bezpieczny zarówno dla dzieciaków, jak i czworonogów. Jeżeli będziecie potrzebowali pralki - dajcie znać, udostępnimy Wam swoją. Mamy wifi, więc jak już musicie, to popracujecie. Za to z zasięgiem może być problem - nie wszystkie sieci mają tu zasięg. Może Was obudzić nadgorliwy kogut, którego szczyt aktywności określa się mianem „za wcześnie”, a jak pójdziecie odwiedzić konie na pastwisku, patrzcie pod nogi. Mieszkamy tu w towarzystwie kotów, psów, koni, kur i silnej reprezentacji kóz. Zwierzaki są tu w zdecydowanej większości i często ustępujemy im w wielu kwestiach. Taki urok wsi.

Możecie jeść przez cały dzień budyń czekoladowy, albo jogurt z owocami, albo drożdżówki. I nikt nawet pół złego słowa nie piśnie. To Wasz urlop i zjecie na nim na co macie ochotę i tyle ile macie ochoty. W chatce znajduje się wyposażona kuchnia, więc ugotujecie, upieczecie, posmarujecie i obliżecie. Jeżeli będziecie chcieli to możecie zaopatrzyć się u nas w jajka od naszych kur (możecie je też własnoręcznie zebrać), chleb na zakwasie, kozi ser i mleko, od sąsiadów możecie kupić mleko krowie, no i oczywiście mamy dżemy domowej roboty. Jak już totalnie złapie Was leń lub opuści kuchenna wena – wpadnijcie do nas na obiadokolację. Nie damy Wam pójść spać z pustymi brzuchami.

A czy na wsi da się nudzić? Da się, ale to zajęcie tylko dla chętnych. Poza tym psy i koty się same nie wygłaszczą, kozy i kury nie doglądną, a jeszcze są konie, sarny, które można z powodzeniem tropić oraz bobry, na które mamy oko z werandy. Można zalec u nas plackiem na trawie i nadrabiać lektury, przeglądać gazety lub ćwiczyć grę na gitarze (to wysoce pożądana umiejętność przy wieczornym ognisku). Można się opalać, spacerować po pobliskich łąkach, uprawiać poranną jogę i zajadać kromkami z dżemem w cieniu drzew. Polecamy Wam wyprawę do Regietowa i tamtejszej stadniny koni huculskich, a już jak uda Wam się przyjechać w październiku, to możecie być świadkami spędu koni z pastwisk do stajni na zimę – jest na co popatrzeć! Jesienią odbywają się Dni Koni Huculskich – towarzyszą im występy artystyczne, zawody w skokach przez przeszkody, powożenie bryczkami i kupowanie konia w ciemno (każdy, kto kupi specjalny los, może wygrać konia). Wyskoczcie też do Biecza, który nazywany jest małym Krakowem i Perłą Podkarpacia z uwagi na piękną architekturę (na rynku koniecznie zróbcie przerwę na lody) i organizowany Festiwal Muzyki Średniowiecznej. W Szymbarku zahaczcie o Skansen Wsi Podgórzańskiej (można spróbować swoich sił w kowalstwie i popracować miechem), a w Trzcinicy zaglądnijcie do skansenu archeologicznego „Karpacka Troja” – często odbywają się tam pokazy tańców z epoki, pojedynki rycerskie oraz turnieje łucznictwa. Z kolei w Nowicy (w maju) organizowane są spotkania teatralne INNowica. Piechurzy i górołazi mogą wybrać się na szlaki Beskidu Niskiego. Szczególnie warte uwagi: na Chełm, na Jaworze, na Przymiarki, na Lackową, na wieżę widokową na górze Ferdel. Warto zobaczyć Polany Surowiczne i Polańską, zjeść w Zagrodzie Banica i obserwować majaczące w oddali Bieszczady. Możecie także zorganizować sobie nieco dalsze wycieczki: do Krynicy, Jasła, Gorlic albo na Słowację. A tam już dowolnie: do Bardejowa, Preszowa i Koszyc, w których warto wypić nie tylko piwo, ale także wino z okolicznych winnic.