Stacja Stodoła

Zapraszamy do Stodoły. U nas to trochę jak na wsi, trochę jak w pałacu. Lustro w złotej ramie wisi na ceglanej ścianie, stare drzwi do stodoły zdobią ścianę łazienki, za płotem pasie się 50 krów naszego sąsiada. Jest więc poranne muczenie, zapach wsi, szum wody. Stodoła z tarasem, strumień z kamieniami i prywatny widok na Górę Mgieł są Wasze. Czeka na Was tu ponad 50 m2 otwartej, wysokiej przestrzeni z częścią sypialną, rozkładaną kanapą i aneksem kuchennym z wyspą, duża łazienka z prysznicem i wyjście na zadaszony taras. Najwygodniej i w pełnej intymności będzie tu parze, przyjaciółkom lub parze ze starszymi dziećmi. Oczywiście jeśli członkami Waszej ekipy są zwierzęta - witamy je z otwartymi ramionami. Choć mamy również pewne wymagania: prosimy o posprzątanie po swoim psiaku (woreczki na wyposażeniu), przywiezienie legowiska i miski, upilnowanie, coby nie niszczyły rabatek i mebli, nie ujadały o świcie, no i takie tam ;) Wszyscy wiedzą, o co chodzi. Kanarki, dachowce, chomiki, kury na smyczy, pieseczki i psy, świnki morskie i króliki przybywajcie! My - gospodarze, mieszkamy za płotem, przechodzimy do Was przez starą cmentarną bramkę, taki mamy klimat. Więc jesteśmy, ale jakby nas nie było. Jeśli oczywiście będziecie potrzebować pomocy, słowa o okolicy, śniadania czy obiadokolacji, z przyjemnością poratujemy wskazówką, pogawędką, kompotem, zupą, owsianką, a nawet lekcją jazdy na snowboardzie.

[UWAGA. WAŻNE. Kochani. Bardzo, bardzo nam przykro, ale nie możemy przez jakiś czas przygotowywać dla Was posiłków. Trudne czasy nastały (i nie piszemy tu o polityce i ekonomii). Przepraszamy. Jeśli tylko będziemy mogli, damy tu znać... Dajemy znać! Wracamy z posiłkami! Jeśli tylko możemy, podajemy gościom śniadanko :) ] W Stodole można gotować jak w pałacu! Kuchnia jest wyposażona przyzwoicie, więc jeśli jesteście typami urlopowych kucharzy - macie niezłe pole do popisu. Jeśli zaś lubicie, gdy jest podane do stołu - zostawcie to mi. Jest przede wszystkim świeżo, wegetariańsko, kolorowo, różnorodnie. Śniadania podaję Wam wprost do Stodoły. Na stole królują pasty warzywne, te ze słonecznika czy z dodatkiem curry, baba ghanoush, talerz warzyw z oliwą, posypany czarnuszką, owsianka z masłem orzechowym, gryczanka, jaglanka. Gdy jest taka możliwość od Pani Basi kupujemy sery krowie. Pani Basia ma dwie szczęśliwe krowy, więc ser jest wtedy, gdy mleka jest nadto i można podzielić go między sąsiadów. Do tego herbata z izerskiej mięty i śniadanie jest pełne. Obiadokolacja to prawdziwa uczta. Składa się z zupy, drugiego dania, surówki lub sałatki, do tego kompot, lemoniada, no i oczywiście deser. W potrawach ląduje podagrycznik, lebioda, pokrzywa. Lawenda do lemoniady. Lubczyk do zupy. Poza tym kilka rodzajów mięty, ogórecznik, rukola, pietrucha, groszek. Jest aromatycznie, świeżo, kolorowo. Z mniszka robię syrop, czarnuszkę dodaję do zupy, cząber do kremu z grochu. Imbir kroję do afrykańskiego gulaszu, a czerwone wino i warzywa lądują w spaghetti bolognese. W naleśniki zawijam ser i szpinak, farsz curry z nasionami i zieleniną. Plus sos czosnkowy na bazie śmietany i musztardy francuskiej, z czarnuszką. Cebulę kroję na zupę pachnąca gałką muszkatołową i pieprzem. Z grzankami z serem. Warzywa wszelakie mają swoje miejsce w aromatycznym curry z ryżem basmati. Na deser orzechowo-kokosowe kulki mocy, z mnóstwem ziaren, nasion, orzechów, słodzone tylko miodem. Angielski crunch imbirowy z orzechami brazylijskimi, słodzony syropem klonowym. Ciasto z buraka lub pudding chia. Będzie pysznie, obiecuję.

Z naszych obserwacji wynika, że goście przeważnie spędzają czas na zadaszonym tarasie. Tuż przy szumiących strumieniu, z odgłosami krów sąsiada w tle. Z książką, ze wzrokiem wbitym w Górę Mgieł, z twarzą w słońcu. Gdy już pozwolicie sobie na odrobinę słodyczy w postaci nicnierobienia, może najdzie Was ochota na aktywność. Tych w okolicy mamy aż nadto. Spacerowiczom, piechurom i wspinaczom polecamy najbliższe sąsiedztwo. Obowiązkowym spacerem jest ten na Górę Mgieł. Tak właśnie nazywana była przez Niemców (Nebelberg) i choć polska nazwa to Ciemniak, my obstajemy przy Górze Mgieł. To właśnie tu na wysokości 699 m n.p.m. rodzą się mgły, schodzące aż pod sam dom i zwiastujące zmianę pogody. Pomiędzy Górą Mgieł a resztą Grzbietu Kamienickiego jest Babia Przełęcz, która nazywana jest Polaną Czarownic. Tu, zgodnie z ludowymi wyobrażeniami, miały odbywać się sabaty czarownic. Według podań, obok znajdującego się w pobliżu Jeleniego Źródła, stać miał chra, czyli świątynia związana z religią Słowian, a sama Babia Przełęcz stanowiła miejsce kultowe. Teraz zamiast czarownic jest tu węzeł wielu dróg i ścieżek leśnych (na wysokości 646 m), jest drewniany stół i ławy, można się pożywić przed dalszą drogą. Z Polany Czarownic, niebieskim szlakiem, udajcie się na Bobrowe Skałki. Od północnej strony ściana ma wysokość około 25–30 m. Na szczyt skałek prowadzą metalowe schodki, są też ubezpieczone drogi wspinaczkowe. Na szczycie znajduje się genialny punkt widokowy na panoramę Karkonoszy (szczególnie ich zachodnią część) oraz Kotlinę Jeleniogórską i w oddali Rudawy Janowickie. Spod Stacji Stodoła na Bobrowe Skałki i Sowi Kamień macie 40 minut drogi spacerem. Jeśli jeszcze nie macie dość spacerów wybierzcie się na Grzbiet Kamienicki, na Kamienicę (974 m n.p.m.) skąd rozlega się widok na Góry Izerskie i Karkonosze oraz ośnieżone przez cały rok Śnieżne Kotły. Jeśli chcecie połączyć przyjemne z grzybobraniem, kierujcie się na Kozią Szyję. To przyjemna trasa spacerowa, a grzybów tu masa, do znudzenia! Możecie być wybredni i schylać się tylko po najlepsze sztuki. Tu również znajdują się kamienne wały, które są pełne tajemnic. Teorii jest kilka: że zbudowali je kosmici, że są dziełem Celtów, że to granica państwa morawsko-celtyckiego. Wiadomo, że mają kilkaset lat, są grube na przeciętnie kilka metrów, a wysokie na 1,5-5 metrów. Reszta jest niewiadomą. Być może Wy odkryjecie coś nowego. Po aktywności fizycznej czas na przeżycia duchowe. Mamy arcy zdolnych sąsiadów, którzy z przyjemnością dzielą się wiedzą i umiejętnościami. Polecamy wziąć udział w ich warsztatach, odwiedźcie koniecznie: - naszą sąsiadkę zza płotu, Marlenę, która prowadzi warsztaty z mozaiki ceramicznej, - Pracownię Witraży w Antoniowie prowadzoną przez Bi i Marcina Chlebowskich, - Pracownię Lalkarską Matyldy Wawrzyńczak w Chromcu oraz niezwykłe muzeum ich ponad 200 letniego domu, - Galerię Kozia Szyja - Agaty i Leszka Różańskich i weźcie udział w warsztatach lepienia z gliny, - Galerię Wysoki Kamień w Kopańcu prowadzoną przez Piotra Syposza, - Dolinę Harmonii, gdzie znajdziecie Średniowieczną Osadę i weźmiecie udział w warsztatach białego śpiewu czy bębniarskich. Ważnym wydarzeniem regionu jest Dzień Otwartych Domów Przysłupowych, który już od 16 lat odbywa się w ostatnią niedzielę maja. Zgłoszone przez właścicieli domy przysłupowe otwarte są do zwiedzania. Warto wówczas wybrać się w podróż i zajrzeć do ich środka, by zobaczyć jak się w nich żyje i pracuje. Jeśli tylko będziecie mieć czas, zapędźcie się w Dolinę Bobru. Tam piękna, historii i legend od groma, chętnie Wam opowiemy co, gdzie i jak. Poza tym (jeśli pandemiczne czasy pozwolą) organizowany jest festiwal Magiczne Izery oraz jarmark rozmaitości Perski Izerski, a to dopiero szczyt Góry Mgieł.