Podczas pandemii zakochałem się w ratowaniu starych mebli. Sporo z nich trafiło do mojego pierwszego slowhopowego domu dla gości w Płowcach, na pozostałe (i wciąż się pojawiające) zabrakło jednak pokoi. A że szkoda ich było na ponowne zapomnienie, rozpocząłem akcję szukania nowego miejsca. Trochę dla nich, trochę dla mnie. Tak przez przypadek trafiłem do Orłowa z poniemieckim domem z 1910 roku. On kogoś szukał, ja czegoś szukałem i jakoś razem się w tym szukaniu odnaleźliśmy.

Przez kolejne miesiące ogródek kwitł gruzem, a ja ratowałem z oryginalnego budynku tyle, ile się dało. Drzwi od chlewu przerobiłem na konsole, stare okienne ramy wykorzystałem jako lustra. W rogu stanęła szafa ze Śląska, a gości witają w przedpokoju fotele z kina.

Wpadnij tu po niekończące się jeziora, meble z historią i patrzenie na rozgwieżdżone niebo z pozycji pływającej w ogrodowym basenie.

W 1910 dom należał do rodziny niemieckiej, która na potrzeby syna rozbudowała go w 1929 roku. Po wojnie budynek przeszedł w polskie ręce, a od niedawna w moje. Większość mebli przyjechała tu z własną historią, tworząc razem spójny, choć nieco patchworkowy wystrój. Kamienne blaty robił Paweł z Mrągowa, za dodatki z metalu odpowiadał artysta rzeźbiarz Mateusz z Warszawy, a kolekcją luster na ścianie zająłem się osobiście.

Sama działka - na której, nawiasem mówiąc, kiedyś był tartak - ma 1,5 hektara, ale ogrodzona jest tylko część. Do domu przynależy kwietna łąka znajdująca się już za bramą, którą dojdziesz do rozlewiska rzeki i lasu.

Dom pomieści nawet 10 osób, z których każda będzie miała własne łóżko (a nie rozkładaną kanapę w salonie).

Kuchnia jest cała Twoja, a gotowaniem zajmujesz się sam. No, chyba że urlop wziąłeś też od garnków. W takiej sytuacji w odległości kilkunastu kilometrów znajdziesz restauracje - m.in. w Kruklankach i nieco dalszym Giżycku.

Do wiejskiego sklepiku z mydłem i powidłem masz tylko 200 metrów. Odległość w sam raz na poranny spacer po świeże bułki.

Jesteśmy na Mazurach - tu nie ma czasu na nudę! Oto kilka moich propozycji do zrealizowania podczas urlopowania:

#1 Pływanie w prywatnym basenie. Chyba nic nie trzeba dodawać?

#2 Poznanie najbliższego Jeziora Łękuk z każdej strony. Znajdziesz tu plażę oraz wypożyczalnię sprzętu wodnego, w której właściciele starają się mieć wszystko: od SUP-a przez kajaki i po wędkarskie łodzie z echosondą.

#3 Skoro o jeziorach już mowa, to w najbliższej okolicy masz ich kilkanaście. Każdy dzień możesz spędzać nad nowym brzegiem, w dobrym towarzystwie kąpielówek i/lub książki.

#4 Spacer lub jazda rowerem po Puszczy Boreckiej zapewni Ci flashbacki z podręczników geografii. Jak na krajobraz polodowcowy przystało, są tu torfowiska, źródliska, jeziora, strumyki i wzgórza.

#5 Obserwacja żubrów. Może się zdziwisz - żubry występują nie tylko w Białowieży i na Wolinie, ale również u nas, w Puszczy Boreckiej, a konkretnie w Wolisku. Platforma widokowa zapewnia świetne wrażenia zwłaszcza podczas żubrzego karmienia!

#6 Galop po mazurskich łąkach i lasach. Warunki sprzyjają, bo tylko 2 km od domu czeka przyjazna stajnia Gajrowskie. A więc na koń!

#7 Spływ kajakowy Łaźną strugą. Sprzęt, transport i propozycje tras zapewniają m.in. Folwark Łękuk oraz wspomniana wyżej stajnia.

#8 Odkrywanie opowieści z Mazur. Rowerowych entuzjastów zachęcam do przejechania się chociaż fragmentem rowerowego Szlaku Mazurskich Legend. Szlak ten kluczy po miejscach opisywanych w starych podaniach i zapoznaje z niegdysiejszymi wierzeniami.

#9 Wędkowanie. Pamiętasz, jak mówiłem, że w okolicy jest kilkanaście jezior?

#10 Zobaczenie pozostałości po kwaterze SS w miejscowości Pozezdrze. Kawał historii się tu wydarzył, która teraz zarasta lasem i mchem. Dobrze jest zabrać na buszowanie tradycyjną latarkę, ta z telefonu może być za słaba.

Liczba propozycji ograniczona jest wyłącznie dziecięcą wyobraźnią. Już sama przestrzeń domu i najbliższej okolicy zachęca do zabawy w chowanego, pływania w basenie, biegania po lesie czy skoków do jeziora.

Poza tym polecam kajakowe spływy, jazdę konną oraz odwiedziny żubrów w Wolisku.