Brańszczyk dobry na wszystko

Mamy tutaj tak: nasza działka to tak naprawdę połączenie czterech, więc na całkiem pokaźnej ziemi (10 ha) stoi nasz stareńki dom, kiedyś będący częścią gospodarstwa pani Teresy. Działka dochodzi do samego Bugu: gdy przekroczycie polną drogę, będziecie mieć dostęp do rzeki. Tam możecie pójść i popatrzeć w wodę, ewentualnie zarzucić wędkę – na plażowanie odeślemy Was jednak gdzie indziej, nad łagodniejszy brzeg. Dom ma swoje lata i staraliśmy się ocalić z niego, co się dało: starą podłogę i drewniane ściany. To praca rodzinna. Najbardziej pomógł nam mój Tata: pasjonat renowacji starych domów i mieszkań. A urządziliśmy go po naszemu – kolorowo, przytulnie i z wykorzystaniem duńskiego designu. Wszystkie meble i dodatki prócz łóżek i kuchni pochodzą z recyklingu. Miesiącami kompletowaliśmy je na wyprzedażach w Danii, która słynie ze swojej sztuki użytkowej. Co my tu mamy: – 100 m² dla 2 lub 3 par z dzieciakami, jednej wielkiej rodziny albo grupy przyjaciół, lubiących wypoczywać w spokoju, – 2 sypialnie, pomiędzy którymi znajdują się drzwi, – salon z rozkładaną kanapą do spania, – łazienkę z prysznicem, – taras ze stolikiem, przy którym w ciepłe dni wypijecie kawę, – działkę, która jest ogrodzona tylko częściowo – dlatego może się zdarzyć, że w odwiedziny przyjdą do Was krowy. Wokół nas nie wolno się budować, w tym miejscu możecie więc liczyć na prywatność. W dodatku posadziliśmy na działce 2000 nowych drzew. Najbliższe domy znajdują się w odległości kilkuset metrów. Mamy umowę z pobliskimi rolnikami, że mogą użytkować nasze pole, znajdujące się poniżej domu – podczas żniw może się tam więc ktoś kręcić. Sądzimy jednak, że nie wpłynie to na jakość Waszego wypoczynku.

W kuchni będziecie królować Wy. Jest dobrze wyposażona, więc i ugotujecie obiad dla całej drużyny na czteropalnikowej kuchence, i upieczecie ciasto w piekarniku, i napijecie się kawy z ekspresu. Żadna tam rozpuszczalka i zupki chińskie. Jak to we wsi – wielu naszych sąsiadów chętnie sprzeda Wam coś na ząb. W okolicy kupicie świeże jajka, ser czy mleko. U kogo dokładnie, podpowiadamy poniżej. A jeśli wcale nie marzy Wam się gotowanie, możecie się przeprawić na obiad za rzekę, do Kamieńczyka. Jest tam dobra gospoda, w której serwują smaczną polską kuchnię, a przed obiadem można się załapać na czekadełko dla zgłodniałych, chlebek z twarożkiem.

To jest nasza ucieczka z Warszawy, nasze wiejskie królestwo nudy, miejscówka, gdzie robienie niczego brzmi jak najlepszy plan. Na Waszym miejscu zostawilibyśmy z tyłu wszystkie ważne sprawy i po prostu cieszyli się tym, że słońce świeci, a trawa rośnie, lub zimą godzinami grzali się przy kominku. W domu i jego najbliższym otoczeniu można: – czytać książki w bujanym fotelu w salonie, – jeść śniadania na drewnianym tarasie, – huśtać się w hamaku i rozmyślać o niebieskich migdałach, – zrobić grilla albo ognisko w lesie, w wyznaczonym do tego miejscu, – spacerować po wsi, pójść nad rzekę albo do lasu, – zasuwać zimą na biegówkach, – grać w badmintona (mamy dla Was paletki), – jeździć na rowerze po pobliskich szosach. W okolicy też czekają na Was ciekawe miejsca i przyjemne sprawy: – Jest Bug: nie polecalibyśmy może kąpieli w nim, ale w miejscu przygotowanym przez gminę, 5-8 min. stąd, możecie się rozłożyć z kocykiem i ewentualnie pomoczyć nogi; na wiosnę dobrze się wędkuje, a w okresie czerwiec–sierpień polecamy kajaki (można je wypożyczyć u naszego sąsiada 1 km stąd, możecie się też umówić, że kajaki zostaną Wam przywiezione w dowolne miejsce). – Jest Liwiec: ok 1,5 km stąd wpada do Bugu, jest mniejszą i zdecydowanie spokojniejszą rzeką i tam można się rozłożyć na kąpanie; po Liwcu również można pływać kajakiem. – Naprzeciwko nas, po drugiej stronie rzeki, leży Kamieńczyk. Dostaniecie się do niego promem, a przeprawa znajduje się zaledwie rzut kamieniem stąd. To superwieś, bo ma swoją barwną historię – a najlepiej opowie Wam o niej pan Henryk z tamtejszego prywatnego Muzeum Etnograficzno-Historycznego, który z pasji dla tego miejsca zgromadził tam sporą ekspozycję. Kamieńczyk był kiedyś miastem królewskim i do XVII w. nosił nazwę Kamieniec Mazowiecki. W XIX i XX wieku stał się zaś osadą flisacką. Dziś obejrzycie tam dawne drewniane domy, zjecie dobre placki w gospodzie i spędzicie bardzo miłe popołudnie. – Blisko też stąd do Szumina, a tam znajduje się słynny dom Zofii i Oskara Hansenów, będący manifestem Formy Otwartej, która przyświecała Oskarowi Hansenowi w jego twórczości. Dziś to oddział Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Na zwiedzanie letniska Hansenów trzeba się wcześniej umówić przez formularz zgłoszeniowy, który znajdziecie w internecie.