Slow Life Pod Babią Górą

Dom ma 4 sypialnie, 2 łazienki z prysznicami, taras, salon z jadalnią oraz w pełni wyposażoną kuchnię. sypialnia I: łóżko pojedyncze, łóżko podwójne sypialnia II: dwa łóżka pojedyncze sypialnia III: łóżko podwójne sypialnia IV: łóżko podwójne Obok domu znajdują się jeszcze dwa – identyczne, oddalone od siebie o kilkadziesiąt metrów, ale na razie niedostępne dla gości. Droga jest zimą regularnie odśnieżana, ale zalecam wrzucić do bagażnika łańcuchy.

Wyżywienie do wyboru – może być po Waszej stronie lub częściowo/w całości po mojej. Ja lub zaprzyjaźnione panie z okolicy przywieziemy Wam np. pierogi, gołąbki czy lazanię. Chętnie też przygotuję lokalne koszyki śniadaniowe z pyszności znalezionych na targu w Zawoi (są tam wybitne serki, dżemy, miody, jajka, prawdziwe wędliny). Powiedzcie po prostu przy rezerwacji, czego potrzebujecie. Wszystko da się zorganizować.

Sąsiedztwo Babiogórskiego Parku Narodowego zapewnia sporą liczbę pomysłów na spędzanie wolnego czasu. Ścieżek tu bez liku, chociaż jakby tak zrobić podsumowanie długości szlaków, to wyjdą nam 53 km możliwości. I to tylko piesze, bo Babia Góra Trails dorzuca kolejnych 20 km opcji rowerowych. Na rower polecam też singletracki po słowackiej stronie – Modralova oraz Tabakovy chodnik. Niecałe 2 km od domu jest wyciąg narciarski u Wojtka – z małym i dużym wyciągiem. Kolejne 5 km dalej czeka Mosorny Groń. Przy obu funkcjonują wypożyczalnie sprzętów oraz szkółki z instruktorami. Bardzo malowniczym miejscem jest przysiółek Zawoi – Zawoja Wełcza – z licznymi drewnianymi domami, co to już niejedno w życiu widziały. Po drodze warto się zatrzymać na Hali Barankowej, na której od maja do października pasą się owce. W tamtejszej bacówce można dostać czasem oscypki. A jeśli nawet obejdziecie się smakiem, to pozostaje wciąż podziwianie niesamowitych widoków. Za cel wędrówki możecie obrać również wodospady – wodospad Roztoki oraz wodospad Mosorne. Babia Góra zachwyca o każdej porze roku, jednak w ładne weekendy trudno tam o chwilę samotności. Tę znajdziecie, kierując się ku Mędralovej czy jeszcze dalej, do Głuchaczek. Duże widokowe przestrzenie są również na Hali Kamińskiego oraz na Hali Krupowej. Na tej drugiej stoi schronisko PTTK z niesamowitym tarasem i widokiem na Tatry. Schroniskowa kuchnia niestety od lat nie budzi zachwytów, więc zamiast pełnej opcji obiadowej bezpieczniej nastawić się na kawałek szarlotki. Z atrakcji mniej “chodzonych”, polecam wizytę w skansenach oraz w bardzo malowniczym Orawskim Parku Etnograficznym. Warto zerknąć na aktualne wydarzenia, czy akurat w czasie Waszego pobytu nie odbywają się np. skubarki (tradycyjne darcie pierza), spotkania z kuchnią orawską czy warsztaty o kulturze pasterskiej.