Rybaczówka Łuknajno

Jak szerokim trzeba być, żeby mieć znaczenie? Jak pokazuje przesmyk między Śniardwami a jeziorem Łuknajno, już 500 metrów się nada. Kurz na przebiegającej tędy wąskiej drodze pozostawiali po sobie Tatarzy, rolnicy ciągnący na targ w Mikołajkach i kupieckie wozy. Te ostatnie czasem łapały zadyszkę, a wówczas trafiały do lokalnego kołodzieja. Jego punkt pierwszej pomocy powozowej mieścił się prawie nad samym kanałem, łączącym dwa jeziora. Kołodzieja już nie ma - wojna zabrała wszystkich mieszkańców przesmykowej osady. Dzisiaj w Łuknajnie jesteśmy więc tylko my, dwór z XIX wieku przerobiony na gospodę i Rybaczówka. Wozu w niej już jednak raczej nie naprawicie. Wiosną i latem życie zaczyna się tu wraz ze świtem. Ptaki zastępują budzik i uwierzcie innym Gościom na słowo: nie będziecie mieć im tego za złe. Płot wokół Rybaczówki jest jednocześnie granicą rezerwatu, chroniącego jedną z największych kolonii łabędzia niemego w Europie. Z widokowych wież rozsianych w Łuknajnem można czasem zaobserwować nawet 2 000 osobników, a z sypialni - posłuchać wyjących wilków. Sypialni mamy zresztą aż trzy, dzięki czemu odpocznie u nas wygodnie nawet tuzin przyrodofilów. Dzielimy się z Wami też sprzętem pływającym, sporym podwórkiem i jeszcze większą wiedzą o okolicy, która może kiedyś zostanie parkiem narodowym. Zapraszamy do domu na przesmyku, o kilka ruchów wioseł od jeziora Śniardwy i krótki lot łabędzia od Mikołajek. Mamy nadzieję, że będzie Wam tu dobrze.