Pensjonat Winnica

Ludziom po pięćdziesiątce miasto nie służy. Tym przepracowanym przed pięćdziesiątką też. Szukaliśmy miejsca, w którym po latach gonitwy uda nam się w końcu zwolnić, a los szczęśliwie pokierował nas do Kazimierza. Wymarzoną ziemię z widokiem na dolinę znaleźliśmy w pobliżu wąwozu Korzeniowy Dół – nie sądziliśmy tylko, że uda nam się tutaj stworzyć swoją własną małą wieś. Pierwszy dom przyjechał do nas z Roztocza. Myśleliśmy, że kupujemy 40-letnią chatę, ale podczas czyszczenia drewna odkryliśmy na jednej z belek datę “1897”. Postanowiliśmy być konsekwentni: zamontowaliśmy piec kaflowy, okna otwierane jak w starych wiejskich chatach, dach pokryliśmy wiórem. Nawet miejscowi mówili, że dom wygląda, jakby stał tu od zawsze. Z drugim poszło już z górki: zaczęliśmy dostawać informacje o starych chatach do przeniesienia. Dworek z okolic Sokołowa Podlaskiego pamięta czasy powstania styczniowego. Jego dach został wyłożony wiórem z Suwalszczyzny, a podłogi Morawicą – polskim marmurem z Gór Świętokrzyskich. Trzeci dom to rekonstrukcja studni dworskiej ze skansenu w Tokarni. Dziś w ośmiokątnej sali odbywają się zajęcia jogi, medytacje albo warsztaty terapeutyczne. I tak, choć planowaliśmy powrót do mieszkania na Ursynowie, wiejskie życie powyżej barwnego Kazimierza i goszczenie pochłonęło nas na dobre. W jednym z domów zamieszkaliśmy my, drugi stoi otworem dla Was, a historia o niezapomnianych wakacjach pośród łąk i wąwozów pisze się tu sama.