Siedlisko Soce

Nie wiem w sumie od czego zacząć.. i nie jestem za dobra w pisaniu opinii. Jak myślę o czasie w Siedlisku to mam w sercu i głowie kilka słów: spokój, wolność, odpoczynek. Dni minęły tak szybko, za szybko. Śniadania tak pyszne, było czuć ile serca wkładała w przygotowanie Monika. Rocky, Masza, Czarna - pieski, które czuwały nad moją osobistą dogoterapią. W ogóle jakich świetnych ludzi poznałam (może to czytacie - Antek <3)... Zakochałam się w Podlasiu, mam niedosyt. Chciałabym kiedyś do Was wrócić, mam nadzieję, że się uda. Monika, widać i czuć, że robisz to z serca. To wszytko jest takie prawdziwe, chce się być częścią Siedliska. Ty wiesz, bardzo dziękuję i kibicuję! Pozdrawiam z deszczowej Warszawy.

Tam gdzie dbałość spotyka się z sercem zaczyna się Siedlisko Soce! Od pierwszych chwil mogłem poczuć się nie jak klient, ale jak mile widziany gość. Taki, który ma wszelką prywatność, ale czuje też że jest wśród ludzi. Pokłony szacunku dla Moniki i Pawła za przywiązanie do praktycznych i estetycznych detali, za ich ciężką pracę w tworzeniu i utrzymywaniu Siedliska Soce, miejsca w którym dzielą się swoim domem z innymi. Naprawdę ją widać! Siedlisko jest zaprojektowane tak, że nawet przy pełnym składzie nie powinno być problemu ze znalezieniem przestrzeni na swój spokój. Ja korzystałem w większości z bogactwa (polecam!) podlaskich okolic, ale na koniec dnia zawsze chętnie wracałem na Siedlisko, aby spotkać przyjazne twarze i skorzystać także z jego uroków. Szczególnie miło wspominać będę wspólne śniadania gości w leśnej kuchni oraz wspólne ogniska. Wśród wspaniałych (!!!) śniadaniowych dań Moniki, łatwo o rozmowy i energię na wspaniały dzień eksploracji Podlasia, albo relaksu na siedlisku. Polecam każdemu, niezależnie czy szuka przestrzeni na nowe więzi w swojej rodzinie, czy też na poznawania świata i ludzi, których jeszcze nie zna.

Fantastyczne miejsce, w lesie, z dala od ludzi. Monika jest przemiła i świetnie gotuje :) Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś tutaj wrócimy.