Na pasie lawy wystającym w Atlantyk niczym palec wskazujący: „Tutaj kończy się Europa, ludzie!” Miejscowi nazywają ją „hotelito” (mały hotel). Jest tak niesamowita jak cała wyspa El Hierro, której stała się symbolem. UNESCO nadało jej nazwę Rezerwatem Biosfery, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „miejsce tak piękne, że aż trudno wierzyć!"

Przed Kolumbem wierzono, że tutaj kończy się znany świat. Wyspa tysiąca wulkanów i ośmiu mikroklimatów jest tak zielona, że szpinak może nabawić się kompleksu niższości. Najmniejsza i najmniej znana z Wysp Kanaryjskich (ćśśś, nie mów nikomu!). Przyroda popisuje się tu, gdy nikt jej nie przeszkadza. Czy najmniejszy hotel na świecie mógłby być zlokalizowany w lepszym miejscu? Uważamy, że nie!

A hotel? Zbudowany na języku lawowym w 1830 roku, zaczynał jako skromne pomieszczenie o powierzchni 40 metrów kwadratowych. Z biegiem czasu zyskał drugie piętro i karierę jako ośrodek handlowy w dolinie. Stąd w świat wysyłano wino, owoce, a nawet cudowną wodę z Pozo de la Salud. Jak to mówią małe jest piękne i w tym przypadku również pełne historii i morskich opowieści. Hotelto oczarował Włocha Davida i jego żonę Paulę, którzy urządzili wnętrza inspirowane morzem i lokalną kulturą. Jego ściany zbudowane są ze skał lawowych i starych desek. Schody zaprojektował kanaryjski artysta, kolumny ocalały z rozbiórki starego miasta, a z sufitu zwisa charakterystyczny korzeń buku z wyspy.

Zdjęcia: hotelpuntagrande.com