Talki_46. Ostoja dla dorosłych

Piękne miejsce, prowadzone przez wspaniałych gospodarzy, pełne dobrej energii. Dom urządzony ze smakiem, przyjemny salon i kuchnia do wspólnego użytku. Dostępna kawa i herbata. Pokoje przestronne, jasne, z dużą łazienką. Teren dookoła domu przepiękny i zadbany, hamaki, leżaki, można odpocząć z książką w cieniu drzew albo poopalać się na trawie jak z Wimbledonu. Przepyszne śniadania z lokalnych produktów z domowymi wypiekami. Warto się skusić :) Okolica cicha i urocza, niedaleko jezioro. Idealne miejsce na odcięcie się od codzienności!

Ten wyjazd był jednym wielkim rozczarowaniem. Począwszy od pokoju, który był urządzony z takim smakiem , że zaczęłam myśleć o remoncie swojego, mdłego mieszkania. Do tego ów pokój, był wyposażony w zmyślny gramofon, którego obecność może wygenerować mi dodatkowe koszty (już googlałam gdzie można taki zamówić - jest na Bluetooth). Kolejnym rozczarowaniem było to, że nie zamówiłam śniadań on-line już przy rezerwacji pokoju, tylko łudziłam się, że będę co rano jeść przeciętne, turystyczne kanapki, tymczasem każdego dnia o 9:30 zapraszano nas do suto zastawionego stołu, od którego wstawaliśmy w okolicach 13:00. Wynikiem tego poczynione przeze mnie pochopnie zakupy spożywcze, przeleżały cały pobyt i zostały dla potomnych. To co serwuje Sebastian z Marcinem na początek dnia, to istne szaleństwo smaków, faktur i nowych doznań kulinarnych. Rozczarowujące było również to, że nie zabrałam ze sobą swoich pupili, gdyż Ostoja to raj dla czworonogów, we wszystkich wcieleniach czy to psich czy kocich. Rozczarowaniem była świadomość, iż ten region odkryłam dopiero 5 dni temu, oraz to, że po tych pięciu dniach musiałam wsiąść w samochód i go opuścić. Również goście byli rozczarowaniem, zamiast narzekających, zgryźliwych, izolujących się osób, trafiliśmy na otwartych, przyjaznych, tolerancyjnych i doskonale gotujących kompanów. Czuliśmy się jak na koloniach, na których nie było wychowawców. Teren dookoła niesprzyjający lenistwu, piękne jeziora, które po prostu trzeba zobaczyć, lasy, które trzeba przespacerować i dzikie zwierzoły, które można podpatrywać przez lornetkę. Człowiek się nałazi i wraca szczęśliwy, a miał plan leżeć i robić nic. Nie polecam wchodzenia do kuchni, można tam wsiąknąć i stać się częścią gotującej ekipy. Bez proszenia zostajesz zasypywany propozycjami: a może wino domowe, a może kino plenerowe, a może ognisko, pasztet wege w sekundę? I nie da się, ku mojemu rozczarowaniu. odmówić, i nagle spędzasz czas jedząc w ogrodzie, pyszną kolację w towarzystwie przemiłych gospodarzy i gości, tuż pod niebem pełnym gwiazd. Jednym słowem: odradzam wam wszystkim jechanie tam, żeby dla nas zawsze było miejsce.

Polecamy wypoczynek w Talkach. To magiczne miejsce, w którym od razu włącza się tryb „relax”! Niby nic w koło, a jednak tyle atrakcji, że 4 dni to mało. Wspólne śniadania były RE-WE-LA-CY-JNE - gospodarze wkładają w nie całe serce. Dziękujemy! Żeglarki :)