Stare chińskie przysłowie mówi: tam, gdzie zwierzęta, tam i szczęśliwe dzieci. Albo może to mówiła babcia. Tak czy siak - obecność zwierząt w miejscu noclegu to +10 punktów do szczęścia w oczach dziecka. Chata Miłkowska idzie w tej dziedzinie na rekord: mieszkają tam kaczki, króliki, owce, kozy, konie i psy. Nasze slowhopowe doświadczenia potwierdzają, że dla mniejszych dzieci to jest sztos. O poranku można przejść się z gospodarzem i dopilnować żeby trzoda wciągnęła porządne śniadanie. Zaleca się pogłaskać na dzień dobry. W ciągu dnia konie zapraszają na swoje grzbiety, a kozy na wspólny spacer po zielonych łączkach. Poza zgrają zwierzaków czeka tu na dzieci plac zabaw, basenik (latem) i gratka – labirynt w zbożu. Jest także – wielce szanowana przez rodziców – kuchnia, w której bierze się pod uwagę dziecięce brzuszki i kubki smakowe. W skrócie: o dzieci dba się tu na ponadprzeciętnym poziomie. Dorosłym dostaje się w końcu gorąca kawa i możliwość dokończenia dyskusji tam gdzie powinna się skończyć, a nie wtedy, gdy pada groźne "nudzę się". Tu się dzieci nie nudzą.

„Ciągle nie dowierzam... Odpoczęłam będąc z trzylatkiem. Cudne miejsce, jeszcze lepsza kuchnia i super gospodarze!”

Zdaniem Slowhopa: Chata to gwiazda pośród rodzinnych agroturystyk. Bądźcie wytrwali w szukaniu wolnych terminów – warto zaplanować wyjazd z dużym wyprzedzeniem. Nawet rocznym!

Problem z miejskimi dziećmi jest taki, że o żubrach mogą wiedzieć tylko to, że rodzicom najlepiej smakują schłodzone. A o wilkach, żeby nie siadać na zimnych kamieniach. Mamy tu człowieka, który może zmienić postać rzeczy i obiecujemy, że będzie ciekawie. Łukasz Długowski jest świadomym podróżnikiem, dziennikarzem i współzałożycielem ekologicznej Fundacji "Dziko" oraz twarzą marki "Mikrowyprawy". Organizuje też wyprawy z tropieniem wilków i niedźwiedzi dla dorosłych i dzieci i o tym chcieliśmy Wam opowiedzieć.  Podczas weekendowej przygody ekipa Mikrowypraw nauczy Was szukać i czytać ślady, słuchać odgłosów lasu, rozróżniać tropy wilka i psa, rozpoznawać ich wycie i uwaga: pokaże jak nawoływać te wspaniałe zwierzęta. Nie musicie być zapalonymi eksploratorami, wyposażonymi od stop do głów w survivalowe gadżety. Wystarczy uważność i wola przygody. Łukasz jest zwolennikiem odkrywania i doświadczania w każdych warunkach oraz żywą encyklopedią wiedzy o naturze. Nasze dzieciaki były oczarowane jego opowieściami i podejściem do nich samych: każdego najmniejszego eksploratora traktował poważnie, po partnersku. Zapytacie pewnie co z tymi żubrami. Otóż żubry są na deser. Majestatyczne zwierzęta, w swoim naturalnym środowisku Puszczy Białowieskiej- galopujące, czochrajace się po trawie, podawane z gwarancją, że Wasze dziecko na słuch o żubrze już nigdy nie pomyśli o procentach... Zresztą tu nie potrzebne są namowy, poczytajcie opinie...

Zdaniem Slowhopa: Tropienie wilków to nie tylko podróż w dzicz, ale i podróż w głąb siebie, bowiem każda mikrowyprawa z Łukaszem zostawia mikroślad w człowieku. Dużo terminów i opcji do wyboru: wyprawy dla dziewczyn, chłopaków, dziewczyn i chłopaków, mam i tatusiów z dzieciakami. Do tego naprawdę świetna meta w Puszczy Białowieskiej. Polecamy śledzić facebooka i bloga Łukasza, który wspaniale zaraża swoim podejściem do przyrody i świata.

Tędy zapraszamy po prawdziwie wiejskie klimaty i słowiański folklor. Co tu się wyrabia? Naczynia na kole garncarskim, kosmetyki z polnych roślin, mikstury ziołowe, maści, olejki i mazidła wszelakie. Wyrabia się też baby, a wyrabiają je nawet chłopy. Baby, zwane też motankami, to słowiańskie lalki dobrych intencji. W tradycji słowiańskiej były popularne jako zabawki dla dzieci, ale przede wszystkim powierniczki najskrytszych marzeń domowników. Można samemu zrobić swoją żadanicę albo ziarnuszkę. Ale wyrabia się w Ziołowym Dzbanku jeszcze więcej: są warsztaty mydlarskie i takie, na których - średniowieczną techniką tworzy się papier czerpany. Są zajęcia poświęcone historii ziemniaka i wiciu wianków. A jak się dzieciaki znudzą wytwórstwem to można im zaproponować dojenie krowy, udział w wykopkach albo głaskanie wszystkich kóz, królików i kucyków w gospodarstwie. Jak to na wsi.

Nasi przedstawiciele wzięli udział w przygodzie tego lata, dlatego możemy opowiedzieć Wam o wszystkim z pierwszej ręki. No więc Marian - tu nie jest luksusowo. Nic a nic. Więc jeśli planujesz przyjechać w koszulce polo i zadawać szyku najnowszym modelem telefonu, to chyba się nie zrozumieliśmy. Ekipa Republiki Ściborskiej opiera się na Darku, zwanym Biegnącym Wilkiem. Jest też żona Justyna, dzieciaki i ich psy zaprzęgowe. Na obozach będziecie mieszkali nieco dalej od ich domu, w osadzie indiańskiej złożonej z kilku namitów tipi. Na środku każdego namiotu jest palenisko, wieczorem można je rozpalić i jest lepsze od centralnego. Z kąpielą może być nie po drodze, nikt tu dzieciakom nie sprawdza czystości stóp. Za to nauczą się jak używać noża, jak rozpalić ognisko, jak przetrwać w lesie. Poza częscią edukacyjną będzie też sporo przygód: poranne spacery z psami, przeprawa przez bagna (hit wyjazdu i tu już na pewno nie w polówce), przeprawa przez rzekę. Dla rodziców ruska bania z kąpielą w stawie pod gwiazdami i szerokie uśmiechy na widok dzieci, którym po tygodniu już nie brakuje komórek, za to żądają kupna noża. Przed przyjazdem otrzymuje się listę ekwipunkową i zalecenie przeczytania "Porąb i spal" oraz "Lata leśnych ludzi", więc wyjdziecie z tej historii z własną siekierą, menażkami i kilkoma rzeczami, o których nie wiedzieliście, że istnieją. A dzieciaki długo będą rozpoznawać zioła i informować Was co z lasu można zjeść, a co nie. Wspaniała sprawa. 

Gdyby ktoś pytał czy w Polsce są jeszcze wiedźmy, to okazuje się, że mamy ich trochę. Jedna z nich mieszka na Podlasiu i boją się jej tylko ci, którzy szkodzą przyrodzie. Poznajcie Agnieszkę Zach - jedyną w Polsce i absolutnie wyjątkową przewodniczkę po polskiej Amazonii. Biebrzę zna jak własną kieszeń - prawie 600 km2 torfowisk, bagien i meandrów ma w małym palcu. Tak samo jak zwyczaje jej dzikich mieszkańców: ptaków, wilków, łosi, bobra, a nawet gigantycznego suma. Każda wyprawa z Agą to przygoda w nieznane, bo sama nie lubi utartych ścieżek, a wszystkie trasy jej wycieczek są “szyte na miarę” pod podróżnika. Chcecie wyjść żywym z bagna- pokaże Wam jak. A może wolicie nurkowanie? Proszę bardzo. Jej propozycje to jak katalog przygód, w którym każda kręci bardziej od poprzedniej. Nie wiadomo od czego zacząć. Od spływu i nurkowanie jedynym w Polsce szlakiem podwodnym “Po Drugiej Stronie Lustra”, wyprawy w świat leśnych drapieżników i ofiar, tropienia zwierząt, spływu tratwą po Biebrzy czy czarów i zaklęć? Wasze dzieciaki wyjadą z tej przygody brudne i szczęśliwe. Już nigdy nie będą bały się ubrudzić, zanurzyć w błocie, wejść w krzaki i dotknąć robaka. Takiej lekcji przyrody nie zaaplikuje im żadna szkoła i zajęcia dodatkowe.

Zdaniem Slowhopa: Pomysłów na rozrywkę z Biebrzańską Wiedźma jest od licha i trochę, polecamy zerknąć na jej stronę o tutaj i rozeznać się w możliwościach.  Dzieciom zafascynowanym Harrym Potterem polecamy przygodę magiczną - z czarami, poradami zielarskimi i etnograficzno - spirytystycznymi. Gryffindor może się schować. Podajemy namiary do Agnieszki +48 515 794 252 email: jawiedzma5@vp.pl.

Fot. Biebrzańska Wiedźma

Jeśli Wasza stopa (duża i mała) nie stanęła jeszcze w Górach Kaczawskich to rzecz jest do nadrobienia. Skoro u dorosłych ta kraina wzbudza chęć cytowania poezji to nie dziwimy się, że porządnie rozbudza też wyobraźnię u dzieci. W Villi Greta idą po całości, wiedzą jak ogarniać dzień, dlatego od poranka do wieczora można się szykować na przygody. To tam nasze dzieci jadły najlepszą pomidorówkę i skrzydełka w sosie barbecue (Greta praktykuje kuchnię slow) i tam uczestniczyły w takich warsztatach, że do tej pory wspominają.  Można obserwować nietoperze na wieczornych warsztatach terenowych, ulepić kubek na zajęciach ceramicznych, udać się na poszukiwanie półszlachetnych minerałów (z młotkiem i goglami), a potem pod okiem specjalisty nauczyć się je obrabiać. A to dopiero połowa atrakcji. Pół kilometra od Villi znajduje się Sudecka Zagroda Edukacyjna, a tam jedno z bardziej nowoczesnych pomysłów na to jak opowiedzieć dzieciakom o wygasłych wulkanach. Jest wielka platforma z  symulacją trzęsienia ziemi (dzieciaki nie chcą z niej zejść) i zajęcia w laboratorium. Wiedzę o Ziemi odbiera się tam wszystkimi zmysłami. Po tych wszystkich czadowych zajęciach dzieci błagają o jeden dzień na podwórku, a dorośli z uśmiechem mogą wydać łaskawą zgodę i spędzić czas sami ze sobą. Gwarantowane, że dzieciaki będą krążyć po Dobkowie z paszportem przygód i polować na stemple i naklejki.

„Mój 4 letni syn po 5 minutach w tym miejscu powiedział "Mamuś KOCHAM CIĘ, że nas tu przywiozłaś". Raj dla dzieci, niesamowite zaufanie do gości i taki pełen spokój nie tylko w tym miejscu ale również w ludziach, którzy tam pracują. Zero miejskiej "spiny" i pośpiechu. Pokoje czyste, przestronne.”

Zdaniem Slowhopa:  Zalecamy szybkie rezerwacje (przez Slowhop), bo tu jest niełatwo się dostać.

To jest miejsce, które może zmienić postrzeganie prac manualnych nawet przez tych, którzy do tej pory spluwali z pogardą na myśl o plastyce. I nie mówimy tylko o dzieciach. Bolesławiec jest znany nie tylko w Polsce, a jego produkty są w co drugiej agroturystyce na Dolnym Śląsku. To nie jest żadna wielka fabryka, tylko niewielka manufaktura ze sklepem, przemiłą knajpką i miejscem warsztatowym. Wizytę z dziećmi gorąco rekomendujemy, bo po zwiedzaniu z przewodnikiem i poznaniu procesu tworzenia bolesławieckich cudów można wreszcie zasiąść do własnego dekorowania naczyń. Dostajemy całą masę stempelków oraz farbek, a reszta zależy od poziomu kreatywności. Każdy może wybrać: kubeczek, talerz lub miska, ale informujemy, że na jednym się nie skończy. Koszt godziny to 50-60 zł i są to jedne z lepiej wydanych pieniędzy w życiu.

Zdaniem Slowhopa: Więcej informacji na temat warsztatów (programu, ceny)  znajdziecie na stronie Ceramiki Bolesławiec o tutaj. Przed przyjazdem polecamy kontakt telefoniczny (pandemia i te sprawy). 

Tym razem gratka dla poszukiwaczy skarbów i fanów Tajemnicy Twierdzy Szyfrów. Jeśli Wasze dziecko ma ambicje by zostać milionerem, może warto pokazać mu jak robili to zanim wymyślono totolotka. Zapraszamy na wycieczkę pod ziemię, a mianowicie do najstarszej polskiej Kopalni Złota, której początki działalności sięgają 1273 roku. Dlaczego akurat tam? Po pierwsze dlatego, że w Kopalni Złota mamy swoich ludzi - Gosię i Maćka, którzy prowadzą w Górach Złotych równie fantastyczny pensjonat Złoty Jar. Czyli można kimać w Jarze, wciągać pierogi bez opamiętania i później wyruszyć spacerkiem na odkrywanie złotego podziemia. Po drugie Kopalnia Złota to na serio niezła frajda dla dzieciaków, ze względu na historię, legendy związane z tym miejscem i zaplecze edukacyjne. Mają tu świetnych przewodników i ludzi autentycznie wkręconych w swoją robotę. Można zwiedzić legendarną Sztolnię Gertrudy i posłuchać legendy o biednej, zaginionej żonie górnika, zobaczyć laboratorium J. Schärfenberga wynalazcy arszeniku (w kopalni wydobywano również arsen, z którego następnie produkowano arszenik). W Chodniku Śmierci na dzieciaki czeka ośmiometrowa zjeżdżalnia, a w kopalni Czarna Góra wysoki na 8 metrów, podziemny wodospad. Wisienką na torcie w całej tej przygodzie jest 200-metrowy spływ po zalanym odcinku Sztolni Gertruda (bynajmniej nie katamaranem). Jeśli jakimś cudem będzie Wam mało atrakcji wybierzcie się na płukanie złota, pokaz odlewania pamiątkowych sztabek, albo wybijania złotych monet. A potem powrót na pierogi. Gosia i Maciek wydali ostatnio "Baśnie i legendy Gór Złotych". Pytajcie o tę piękną pozycję w muzeum przy kopalni i nie wracajcie do domu z pustymi rękami!

Trampki spadają z wrażenia jak się patrzy co można zrobić ze starych szklarni. Sami byśmy się tam chętnie pobawili. Główny bohater jest tu jeden, ale ma więcej super mocy niż Mary Poppins. Bo - drodzy państwo - w grę wchodzi tu szklarnia w roli autorskiego, niepodrabialnego parku rozrywki dla maluchów. W środku 400 metrów raju dla dzieciaków: basen z kulkami, piaskownica, trampolina, huśtawki, stół do ping ponga i piłkarzyki. Powiemy jedno: w czasie deszczu dzieci się tu nie nudzą, a humory nie lecą na łeb na szyję. Rodzice w spokoju poczytają książkę, a może nawet zaszaleją z poobiednią drzemką. Na zewnątrz atrakcji też nie brakuje: jest tyrolka, duże boisko i sporo przestrzeni na zabawę na świeżym powietrzu, a dalej atrakcje Rabki i górskie szlaki. Domki są dwa i każdy pomieści 6-8 osób - można pojechać w kilka rodzin.

Zdaniem Slowhopa: Czapki z głów za tak niestandardowy projekt zero waste i za absolutnie piękne wykonanie!