Jak w piosence Budki Suflera, jest taki samotny dom. Od dziesiątek lat dzielnie trzyma się zbocza i wystawia swoje drewniane okiennice na bezkres Beskidu. Nieskromnie uważamy, że jemu też należy się piosenka, bo podobnie jak żyjący tu niegdyś Ludwik de Laveaux jesteśmy tak bardzo zakochani w tym zakątku Polski, że nie widzimy w nim żadnych wad. Nie straszny nam dojazd polną drogą, burze zrywające prąd, zaprzyjaźniliśmy się z kunami pomieszkującymi na strychu, a czekanie na ciepłą wodę traktujemy jak trening mindfulness. Jeżeli Wam też to nie straszne — przybywajcie, okolica kryje nieprawdopodobne skarby!

Jesteśmy w posiadaniu najdzikszego zakątka Beskidów, tu na wczesne śniadanie wpadają sarny, stąd startuje Soła, która wpada do Wisły, i zdobywcy Wielkiej Raczy. Odnajdą się u nas zarówno sportowi aktywiści, jak i ci, którzy lubią leniwie. Pamiętajcie, żeby do lasu zawsze zabierać koszyk na grzyby, nie zapomnieć nart i butów, które poniosą wszędzie tam, gdzie nogi. To jest nasz ukochany koniec świata, którym możemy się z Wami podzielić.

Ustalmy jedno - Samotnia nie jest hotelem, brakuje tu wygód, puchatych dywanów i... zasięgu. Nie popracujecie stąd zdalnie, a czasem nie porozmawiacie nawet przez telefon (łapie słowacką sieć). My akurat sobie to chwalimy, bo w kilka minut po przyjeździe rzucamy w kąt telefony i przełączamy się w tryb offline.

Dom jest sześcioosobowy i zupełnie nieprzystosowany dla małych dzieci — mamy wysokie schody i niezabezpieczony kominek. Dlatego też zapraszamy ze starszymi dziećmi (powyżej 12 roku życia). Na parterze domu znajduje się bardzo duży salon z kanapami i kominkiem, część jadalna, łazienka z prysznicem, kuchnia i zejście do (zamkniętej) piwnicy. komoda oraz schody do piwnicy. Podłoga na dole domu jest kamienna — zabierzcie ze sobą kapcie lub bardzo grube skarpety. Na piętrze znajdują się dwie sypialnie, jedna z trzema pojedynczymi łóżkami (można je ze sobą łączyć), a druga z dwoma łóżkami i rozkładaną kanapą, którą traktujemy jako dostawkę.

Uczciwie mówimy, że znajdujemy się na najpiękniejszym, ale jednak końcu świata. Woda doprowadzana jest z górskiego potoku i ogrzewana w bojlerze. Po dwóch prysznicach musi się z powrotem nagrzać — a Wy musicie poczekać. Polecamy zrobić listę kolejkową i w międzyczasie grzać się przy kominku. Silne burze mogą zerwać prąd, dlatego bądźcie gotowi na użycie latarek. Jesienią zamiast radia słuchamy rykowiska jeleni, które niesie się kilometrami przez okoliczne lasy i wzniesienia i dajemy sobie obciąć rękę, że po okolicy spacerował kiedyś niedźwiedź (z uwagi na leśny zwierzyniec nie zabierajcie ze sobą psów). W chłodne miesiące pod naszym dachem szukają schronienia kuny i myszy — pogodziliśmy się z tym i dzielimy się z nimi ciepłem domu.

Pamiętajcie także, że dojazd do domu jest trudny, jest trochę utwardzonej drogi, później leśny offroad — nie dacie rady dojechać tu autem z niskim zawieszeniem albo bez napędu 4x4. Jest możliwość zaparkowania na parkingu pod górą, skąd wywieziemy Was do domu.

Niezależnie od pory roku jest co robić w Beskidach. Z uwagi na brak telewizora polecamy zrobić sobie "gwiezdny seans" przed domem — rozłóżcie koce albo rozsiądźcie się na ławeczkach i obserwujcie Drogę Mleczną, Wielki Wóz i spadające gwiazdy. Mamy piękne, ciemne niebo, na którym pięknie widać gwiazdozbiory.

W okresie zimowym, oprócz spacerów po okolicy, organizowania zjazdów na sankach, kuligów, podziwiania zaśnieżonych krajobrazów można wybrać się na narty (zarówno na biegówki, jak i na stok). Polecamy Wam trasy zjazdowe w Rajczy, Zwardoniu, Korbielowie, czy na pobliskiej Słowacji. Na przełomie stycznia i lutego w Rajczy organizowane są corocznie zawody narciarskie – tradycyjny Rajd Chłopski. Impreza ta oprócz zmagań sportowych pozwala na zaprezentowanie kultury i folkloru polskich i słowackich Beskidów.

W ciepłe miesiące koniecznie wybierzcie się na górskie szlaki lub ścieżki rowerowe. Warto wydrapać się do któregoś ze schronisk: Przegibek, Wielka Racza, Oźna lub Nickulina (nie zapomnijce o pieczątce do książeczki górołaza!). Okolice Żywieckiego Parku Krajobrazowego i rezerwatu Śrubita przypadną do gustu nawet wybrednym podróżnikom. Upały pozwolą przetrwać taplania się w chłodnych i czystych rzekach w Rycerce. W Rajczy w lipcu odbywa się piknik królewski i pszczelarski, w sierpniu Otwarty Górski Cross Rowerowy oraz Dni Rajczy. Poza tym warto zobaczyć, jak wyglądają obchody Dni Milówki i Węgierskiej Górki. Koniecznie wybierzcie się żywiecki Tydzień Kultury Beskidzkiej i na Hudy Wawrzyńcowe, czyli imprezą folklorystyczną w Ujsołach. Amatorzy muzyki dawnej powinni zaglądnąć na Dni Muzyki Dawnej w Zamku Żywieckim oraz koncerty muzyczne organizowane w sezonie letnim w restauracji Browaru Żywieckiego.

Jeżeli będziecie chcieli wyskoczyć za granicę, to w Rycerce znajduje się Turystyczne Przejście Graniczne. Możecie zjeść słowackie knedliki, a na kolację wrócić do Samotni. Jeżeli nie w głowie Wam Słowacja, to wybierzcie się do Żywca (z pięknym parkiem, zamkiem i historycznym browarem), do Zwardonia (genialny stok narciarski Zwardoń-Ski) lub do Geo Parku w Glince.